Peter Carnavas to jeden z moich ulubionych twórców obrazkowych książek dla dzieci. Lubię jego prosty styl i pozytywne przesłanie, które wyziera z każdej jego książki. Lubię też to, że wartości, które próbuje przekazać dzieciom, są bardzo zbieżne z moimi poglądami i wartościami, które wyznaję. Dziś z przyjemnością prezentuję moją ulubioną książkę tego autora, pod bardzo znamiennym tytułem: O dzieciach, które kochają książki.
Antek i Lusia nie mieli wiele. Nie mieli samochodu, telewizora, ani nawet własnego domu. Mieszkali z rodzicami w przyczepie kempingowej. Mieli siebie. I książki. Bardzo dużo książek, które zajmowały każde wolne miejsce na ich niewielkiej przestrzeni. I to w zupełności wystarczało im do szczęścia. Ale pewnego dnia książki musiały zniknąć z ich przyczepy i z ich życia. I nagle okazało się, że w ich rodzinie zrobiło się znacznie więcej miejsca. Teraz każdy mógł zająć się sobą. Więzi, które do tej pory ich łączyły, zaczęły słabnąć. Zrobiło się pusto i smutno. Antek i Lusia musieli zrobić coś, by książki znowu zagościły w ich przyczepie kempingowej. Czy im się udało?
Peter Carnavas to mistrz w opowiadaniu historii o ważnych sprawach za pomocą obrazów. Prosty styl rysowania, pastelowe kolory i połączenie akwareli i tuszu sprawia, że jego grafiki są bardzo charakterystyczne. Z jednej strony jego książki są do siebie podobne, z drugiej strony – jednak inne. Myślę, że ten styl jest na tyle rozpoznawalny, że widząc jakiś obrazek jego autorstwa, mogłabym od razu zgadnąć, że to właśnie Peter Carnavas. I choć bardzo lubię czytać, podoba mi się ta jego oszczędność w słowach. Jego książki nie są przegadane. Za to przekazują dokładnie to, co trzeba. Minimalna ilość tekstu pozwala skupić się na rysunkach i wyciągnąć z nich to, co czai się “między wierszami”, a w zasadzie między grafikami. To też daje niezwykłą sposobność, by rozmawiać z dzieckiem o tym, co dzieje się na stronach książki, dopowiadać ale i słuchać interpretacji malucha.
O dzieciach, które kochają książki to jedna z najpiękniejszych książek, która mówi o tym, że w gruncie rzeczy do szczęścia niewiele nam potrzeba. Wystarczą tylko książki i ukochani ludzie obok, którzy będą dzielić wspólne pasje. Carnavas pokazuje, że to właśnie książki sprawiają, że zacieśniają się międzyludzkie relacje. Wspólne czytanie, zwłaszcza rodziców i dzieci, to najlepszy sposób na zawiązanie silnych więzi emocjonalnych. Rodzice wprowadzają dzieci w cudowny świat wyobraźni, razem z nimi przeżywają literackie przygody, kształtują ich gusta czytelnicze.
W O dzieciach, które kochają książki to właśnie dzieci zwracają rodzicom uwagę, że odkąd zabrakło książek, czegoś im w życiu brakuje. Pomagają rodzicom zrozumieć ich błąd. Dla nich najważniejsza nie jest przestrzeń, w której mieszkają, ale przestrzeń wyobraźni, którą zapewniają im książki. Dzieci, które rosły otoczone literaturą, na zawsze będą już potrzebować tego intelektualnego pożywienia, aby prawidłowo funkcjonować. Wspólne czytanie to najpiękniejsze przeżycie, które umacnia rodzinę, o czym przekonują się rodzice Antka i Lusi. I na szczęście wszystko dobrze się kończy.
Przesłanie Petera Carnavasa można streścić jednym, bardzo mądrym przysłowiem: “Dom bez książek jest jak ciało bez duszy”. Książka warta polecenia wszystkim małym i dużym dzieciom, które kochają książki (i z wzajemnością!).
Recenzja powstała w ramach współpracy z portalem
